Polski papież, Jan Paweł II w ciągu ponad 26 lat pontyfikatu wygłosił setki przemówień i opublikował dziesiątki tysięcy stron dokumentów. Opisywał najistotniejsze kwestie etyczne i społeczne, problemy z zakresu doktryny wiary i życia Kościoła. Wiele fragmentów papieskich przesłań przeszło do historii i kultury jako uniwersalne wskazówki, złote myśli i aforyzmy. Oto jak młodzież naszego Kolegium rozumie przesłanie Jana Pawła II:
„Nie wystarczy przekroczyć próg, trzeba iść w głąb. ” (JPII) Trzeba dążyć do swoich celów, pokonywać po drodze różnorakie trudności. Nawet, jeśli w połowie drogi nie ma już siły, nie można załamywać rąk, uważam, że papież miał na myśli to, że trzeba wiele pracować, by osiągać wyznaczone cele.
(Maria z Białorusi)
„Dłonie są krajobrazem serca. ” (JPII) Myślę, że dłonie mogą być jak najbardziej krajobrazem serca, bo człowiek wykorzystuje je do swoich uczynków, zarówno dla innych, jak i dla siebie. Ręce mogą dzięki temu pokazać istotę naszego człowieczeństwa.
(Artur, Kazachstan)
„Każde pokolenie powinno zdawać sobie sprawę, iż wolność nie polega na tym, żeby robić, co nam się żywnie podoba, ale na prawie do robienia tego, co należy. ” (JPII) Ja rozumiem te słowa jako powołanie do działań nie tylko, jakie nam się podobają, ale należy pamiętać także o tym, do czego jesteśmy zobowiązani.
(Polina, Kazachstan)
„Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się – na próbę. ” (JPII) Żyjemy na świecie tylko jeden raz. Musimy korzystać z tego czasu, kochać to, co nam dano i robić wszystko na 100 %.
(Hanna, Białoruś)
„Pragnienie, by żyć lepiej, nie jest niczym złym, ale błędem jest styl życia, który wyżej stawia dążenie do tego, by mieć aniżeli być, i chce więcej mieć, nie po to aby bardziej być, lecz by doznać w życiu najwięcej przyjemności. ” (JPII) Każdy z nas chce żyć lepiej i takie dążenie nie jest niczym nieprawidłowym, ale należy rozumieć, ze przede wszystkim musimy pamiętać o naszym człowieczeństwie. Nie wolno nam zapomnieć, kim jesteśmy. Pieniądze nie uczynią człowieka szczęśliwym, miłości tez nie poznamy dzięki nim.
(Kamila, Kazachstan)
„Starajcie się odważnie dążyć do pełnej miary społeczeństwa. Wymagajcie od siebie, choćby inni od was nie wymagali! ” (JPII) Rozumiem to tak, że od siebie należy wymagać jak najwięcej . Inni nie będą martwić się czy stajemy się coraz lepsi, będą też tacy, na którym wręcz będzie zależało, byśmy nie rozwijali siebie i swojego człowieczeństwa. Musimy sami sobie udowadniać, że potrafimy więcej osiągać. Nikt nie pomoże nam w tym taj, jak my sami.
(Maria, Ukraina)
„Nigdy nie jest tak, żeby człowiek, czyniąc dobrze drugiemu, tylko sam był dobroczyńcą. Jest równocześnie obdarowywany, obdarowany tym, co ten drugi przyjmuje z miłością. ” (JPII) Myślę, że tu chodzi o to, że nie tylko jest obdarowywany ten, który coś dostaje, ale człowiek, który czyni dobro także jest obdarowany. Doznaje ciepła na sercu i czuje się dobrze, bo przyczynił się do dobra innego człowieka. Dobro takie zawsze działa w dwie strony.
(Liza, Kazachstan)
„Nie ma pokoju bez sprawiedliwości, nie ma sprawiedliwości bez przebaczenia” (JPII) Moim zdaniem, nie może być pokoju na świecie jeśli nie ma go między poszczególnymi ludźmi, jeśli ludzie nie są sprawiedliwi. Dobroć ludzka polega również na wzajemnym przebaczaniu. Należy również przebaczać, by nie pielęgnować złości w sobie. Taki stan również pomaga w byciu sprawiedliwym i w podtrzymywaniu pokoju na świecie.
(Milana, Kazachstan)
„Praca ma dopomagać człowiekowi do tego, aby stawał się lepszym, duchowo dojrzalszym, bardziej odpowiedzialnym…” (JPII) Widzę w tym duży sens. Praca powinna zawsze motywować człowieka do działania, do życia. Powinna uszczęśliwiać, choć i tu możemy przechodzić trudne momenty. Jedno jest pewne, wszystkie te doświadczenia uczynią nas dojrzalszymi i bardziej odpowiedzialnymi.
(Polina, Rosja)