Nazywane też Kolędą, Święto Godowe jest w tradycji słowiańskiej święto celebrujące przesilenie zimowe, poprzedzone Szczodrym Wieczorem. Powszechnie jest ono świętowane w krajach słowiańskich, między innymi w Polsce, Ukrainie, Białorusi, Czechach, Słowacji i innych w dniach 24-25 grudnia. Obchody często zaczynają się od Szczodrego Wieczoru, czyli uroczystej kolacji z symbolicznym pustym miejscem przy stole. Domy dekoruje się naturalnymi ozdobami, takimi jak gałęzie iglaste, szyszki czy owoce.
Kolędowanie, medytacje i rytuały duchowe, takie jak składanie podziękowań za mijający rok i wróżby na przyszłość, nadają obchodom
duchowy wymiar. Wspólnoty organizują także grupowe rytuały i spotkania, które łączą tradycję z budowaniem więzi społecznych. Dziś
Święto Godowe jest symbolem harmonii z naturą i refleksji nad cyklem życia, inspirowanym dawnymi zwyczajami przodków.
Historia Kolędy sięga czasów starożytnych, gdy słowiańskie ludy czciły cykle natury i zmieniające się pory roku. Święto Godowe było związane z przesileniem zimowym – momentem, gdy najdłuższa noc roku ustępowała miejsca coraz dłuższym dniom, co symbolizowało zwycięstwo światła nad ciemnością i początek nowego cyklu życia. Dla dawnych Słowian było to jedno z najważniejszych świąt w roku, pełne obrzędów i rytuałów, które miały zapewnić urodzaj, pomyślność i ochronę przed złymi mocami. W jego trakcie składano ofiary bóstwom, zapalano ogniska i dzielono się darami. Ważnym elementem było również kolędowanie, podczas którego pieśni i życzenia miały przynieść szczęście gospodarzom. Choć wiele z tych tradycji zostało wchłoniętych lub przekształconych przez inne religie, współczesne obchody Święta Godowego na Białorusi stanowią próbę powrotu do korzeni, łącząc dawną symbolikę z nowoczesnym podejściem do świętowania przesilenia zimowego.
Alisa Kostylieva
